We zijn er!

In Ghana, in Tamale. De vlucht is goed gegaan. Zie deze mooie foto van ons uitzicht. Voor mij (Inge) eerste keer vliegen, dus dat was extra speciaal. Maar ik heb het overleefd!

Woensdag  was voornamelijk wennen aan de temperatuur (rond 30-35 graden). Donderdag hebben we 14 uur in de bus gezeten. Hier willen we nog even op inhaken. Om 8 uur zou de bus vertrekken, dus wij gingen netjes om 7uur bij het hotel weg om ruim op tijd bij het busstation aan te komen. De bus vertrok alleen niet om 8 uur maar kwam pas rond  kwart voor 10 aan. Toen moest alle bagage er nog in (waarvan 243 kilogram van ons 7en was), dat paste niet onderin de bus dus dat werd in het gangpad gelegd. Uiteindelijk reden we over 10en weg. Wij hebben de klok en zij hebben de tijd. De busreis was mooi, het landschap zag je veranderen. En het was gezellig, zo gezellig dat Nienke en ik (Irene) met onze hoofden tegen elkaar werden geknald door onze achterbuurvrouw. Die geconcentreerd naar een hele slechte Ghanese film zat te kijken.Bij tussenstops zijn er ontzettend veel vrouwen met etenswaar op het hoofd, bij de laatste stop in het donker waren daar zelfs kaarsen bij toegevoegd zodat je kon zien wat je wilde. Het was bizar, bij langzaam rijden van de bus kwamen die vrouwen met enorme schalen op hun hoofd de bus achterna gerend om maar iets te kunnen verkopen. Foto’s daarvan komen later of in Nederland of niet :).

Nu zitten we in huis bij Mary Jarga, een groot huis midden in de velden. Alleen al om er te komen is al een groot avontuur. Daar volgt zeker nog een blog over. Zoals we hier nu zitten; het is maandagmorgen half 9. Om 5 uur begon de haan te kraaien, ook de moskee was duidelijk te horen. Om half 6 komt de zon op en om 6 uur gaan de mensen hier uit bed. Vandaag kwam om 8 uur een vrouw om de kamer van Inge schoon te maken en de was te doen, elke dag is een andere kamer aan de beurt. Het is hier altijd een gezellige boel zodra je je kamer uitstapt. Je struikelt bijna over kleine lokale kinderen die hier op de veranda liggen, vaak zijn er een aantal vrouwen die hier zitten met hun kroost. Ook lopen en vliegen er een hond, kat, kippen, kuikens en insecten in en rondom het huis. Ons eerste gekookte eitje hebben we al op, het smaakte heerlijk!

Het klimaat: erg warm. Gisteren hebben we onze eerste regenbui hier kunnen bewonderen, echt binnen een paar minuten waaide het keihard en begon het te gieten. ’s Avonds koelt het niet erg af, het blijft lang warm. We hopen snel bruin te worden, of zoals Irene het zegt ‘less white’.

Gister zijn we naar de kerk geweest, Eerst 20/30 minuten naar de weg lopen langs hutjes en omdat het regenseizoen is moeten we over heel veel stenen lopen die in modderig water liggen. We zijn beiden al in een grote spagaat op de grond beland, geen charmant gezicht en ook geen goed idee met een witte rok:-). De kerk waar we zijn geweest was rooms-katholiek, erg bijzonder en apart om een keertje mee te maken, liepen koorknapen, verder ook wijwater en hosties. Ze zijn hier trouwens gezegend met erg mooie stemmen, echt iedereen hier kan heel mooi zingen. We hebben dan ook al van Mary ‘by the rivers of Babylon’ geleerd, klinkt erg mooi (vinden wij). Volgende zondagen hopen we naar een Presbyterian Church te gaan.

Verder lopen we over van indrukken en is de warmte en de ghanese keuken iets waar we aan moeten wennen. Veel succes en zegen in Nederland!

Liefs,

Inge en Irene